Z żalem i smutkiem informujemy, że w dniu 9 marca 2017
zmarł w wieku 81 lat Włodzimierz Małek, członek Okręgu Łódzkego ZPAF.
Pogrzeb odbędzie się we wtorek 14 marca o godzinie 13:30
na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ul. Ogrodowej 43 w Łodzi
Włodzimierz Małek
Urodził się 17 września 1935 w Łodzi. Z zawodu poligraf, z pasji artysta fotografik, członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików od 1981 roku a także wcześniej, od roku 1968 Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego. Przez trzy kadencje był prezesem Okręgu Łódzkiego ZPAF.
Twórczo zajmował się fotografią krajobrazową i architekturą a także scenami rodzajowymi, fotoreportażem, fotografią teatralną - ważniejsze cykle prac: „Balet” (od 1978), „Łódź”, „Cmentarz żydowski w Łodzi” (1987), „Detal architektoniczny ul. Piotrkowskiej” (1990), „Zraniona pamięć” (2004).
Stosował fotografię barwną, ale ulubioną formą wypowiedzi był dla niego brom czarno-biały oraz izohelia, w której osiągnął mistrzostwo warsztatowe i interpretował wiele ze swych tematów fotograficznych.
Brał udział w ponad 100 wystawach fotografii artystycznej w kraju i za granicą, gdzie otrzymał medale, nagrody, wyróżnienia i dyplomy, m.in. : XVII Doroczna Wystawa Fotografiki ŁTF (srebrny medal) – Łódź 1970; VI Triennale Fotografii Teatralnej (złoty medal) – Nowy Sad (Jugosławia) 1980; Polska fotografia krajobrazowa 1944–1984 – Kielce 1985; Krajobrazy świata w fotografii polskich podróżników – Galeria Zachęta, Warszawa 1987. Autor indywidualnych wystaw i albumów: „Balet” - Łódź, 1978; „Zraniona pamięć” - Łódź, 1987; „Detal architektoniczny ul. Piotrkowskiej” - Łódź, 1990; „Łódź - Barwy Miasta” - Łódź, 2001; „Ginące piękno” (o cmentarzu ewangelickim w Łodzi) - Łódź, 2003; „Zraniona Pamięć” (o cmentarzu żydowskim w Łodzi) - Łódź, 2004; „Łódź Miasto w sercu Europy” - Łódź, 2005; „Balet w fotografii tradycyjnej” - Łódź, 2005; „Piękno ziemi łódzkiej” oraz „Bieszczady”.
Laureat nagrody Złoty Ekslibris za rok 2007 w kategorii najlepsze wydawnictwo albumowe o Łodzi.
Dokumentowanie oraz promowanie Łodzi i regionu stało się z czasem jego pasją i specjalnością - wiele fotografii zostało wykorzystanych w folderach, przewodnikach, pocztówkach o tematyce łódzkiej. Prace fotograficzne Włodzimierza Małka były publikowane w licznych katalogach i almanachach fotografii, między innymi w wydawnictwie „Mistrzowie polskiego pejzażu” - Kielce - 2000, znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Biblioteki Narodowej w Warszawie, Biblioteki Uniwersyteckiej w Łodzi a także w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Na stronie Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego we wspomnieniu o Włodzimierzu Małku
zamieszczono fragmenty jego wypowiedzi o swoim ciekawym życiu i spostrzeżeniach
- tu cytujemy fragmenty:
[...] Nie ma łodzianina, nie ma szczególnie fotografującego łodzianina, który nie poświęcił by swojej trochę uwagi i twórczości naszej kochanej ulicy Piotrkowskiej. I ja nie jestem żadnym wyjątkiem w tym zakresie. […] Moją uwagę zwróciły detale, fragmenty architektury ulicy Piotrkowskiej. Jak widać, te zdjęcia są wykonane przy pomocy druku offsetowego. One były opracowane przeze mnie też na bazie wykorzystania doświadczeń związanych z pracą w drukarni retuszerskiej. Rzecz polegała na tym, że półtonowy obraz, który zarejestrował aparat fotograficzny robiąc zdjęcie danego detalu czy fragmentu ulicy Piotrkowskiej, trzeba było później przekontrastować i doprowadzić do pozycji czarno-białej, i tutaj właśnie to widać. Piotrkowska się modernizuje, przede wszystkim elewacje się unowocześniają, stają się bardziej estetyczne, barwne. I to też raduje oczy. Mnie się podoba to, co się obecnie dzieje na ulicy Piotrkowskiej. Może dlatego, że przedtem te elewacje i Piotrkowska była taka raczej obskurna, to wszedłem w ten detal. Natomiast w albumach poświęconych Łodzi, w cyklu albumów „Łódź – barwy miasta” nie pokazuję detalu tylko raczej już fotografię elewacji – fragmentu czy całej kamienicy. I to jest też ładne. […] Teraz przeobrażenie się tej fabryki. Drżeliśmy, co z tym gmaszyskiem będzie, skoro już wyprowadził się przemysł lekki z Łodzi i szczęśliwym zbiegiem okoliczności ktoś się tym zainteresował, odpowiedni rynek w otwartej strukturze europejskiej i powstała ta Manufaktura. To jest kolejne zjawisko, które mnie interesuje, które sfotografowałem i umieściłem we fragmentach albumu o Łodzi – zdjęcia z Manufaktury. To jest coś pięknego, no na tym przykładzie za naszego krótkiego życia jest zauważalne, jak wszystko ulega przemianie, metamorfozie. A zawsze na lepsze. […] Łódź jest o tyle w niekorzystnej sytuacji, że naprawdę przebudować ulicę Kilińskiego czy Sienkiewicza to nie jest taka prosta sprawa. To wszystko trzeba sukcesywnie, pomału. Wchodzić w te wyrobiska starych kamienic – to już architekci tego pilnują, bo wiedzą, co można usunąć, a co nowego wybudować. I dzięki temu, tej nowoczesnej architekturze, która w zderzeniu jest ze starą. To są cudowne tematy do fotografowania. Tam w paru przypadkach wykorzystałem to wszystko. Korzystałem tez z rozbudowy Biblioteki Uniwersyteckiej tutaj w Łodzi, z tego nowego gmachu. Te nowe budynki, które powstały, są też bardzo ciekawe. One też w mojej fotografii zaistniały i gdzieś tam będą, i w ten sposób przyczynię się w sposób mój, fotograficzny, do oddania hołdu tym zjawiskom. […] Troszkę o przeobrażeniach Łodzi. To jest oklepany temat, ale trzeba oddać jakąś cześć temu zjawisku i zaapelować o to, żebyśmy w dalszym ciągu pielęgnowali specyfikę i wielokulturowość naszego miasta. Ja na przykład po długiej nieobecności, jak się znalazłem na terenie cmentarza starego, części ewangelickiej, to byłem tak niesamowicie zbudowany i naładowany tematami, że nie mogłem nie fotografować tego. […] Drugi taki cmentarz to jest żydowski, tutaj, koło mnie. On za 20-50 lat to będzie rarytasem w skali światowej. Ja w słowie wstępu w tym albumie wspominałem, że dopiero przyszłe pokolenia docenią znaczenie posiadania tego. [...]