– Honorowy Członek Związku Polskich Artystów Fotografików, wybitny artysta.
Pozostaje w nas wdzięczność za Jego długie, twórcze życie, za kilkadziesiąt lat wielkiej pasji
do fotografii, za Jego dorobek, ale także za to, że był dla nas inspiracją i drogowskazem.
Podziwiamy Jego sztukę.
Pogrzeb w piątek 2 września, godz. 10:00, cmentarz Św. Wawrzyńca, ul. Bujwida, Wrocław
Sierpień 2022 roku jest dla naszego Związku szczególnie tragiczny.
Tak niedawno odeszła od nas Natalia Lach-Lachowicz, a dziś przyszło nam mierzyć się z kolejną wielką stratą.
Rodzinie i Bliskim Stefana Arczyńskiego składamy wyrazy głębokiego współczucia.
Zarząd oraz członkowie Okręgu Dolnośląskiego Związku Polskich Artystów Fotografików
a także Zarząd Główny oraz koleżanki i koledzy ze wszystkich Okręgów Związku.
Stefan Arczyński, artysta – fotograf, dziś legendarna osobistość Wrocławia, urodził się w 1916 roku w polskiej rodzinie osiadłej w Essen. Z fotografią po raz pierwszy zetknął się w latach 30. XX wieku - w okresie, kiedy niemiecka szkoła fotografii osiągnęła najwyższy światowy poziom. Już wtedy jego prace wyróżniał perfekcyjny warsztat, wrażliwość na rolę światła w budowaniu kadru i dążenie do uchwycenia ulotnego piękna rejestrowanej chwili. Po wybuchu II wojny światowej Stefan Arczyński został wcielony do Luftwaffe i skierowany do Francji, a później na front wschodni. Ranny pod Stalingradem trafił do lazaretu, a następnie do niewoli. Jako członek Związku Polaków w Niemczech został zwolniony w 1946 i wysłany do Polski.
W 1948 roku otworzył swoje pierwsze atelier fotograficzne w Kamiennej Górze. Dwa lata później przeniósł je do Wrocławia. Przez wiele lat uwieczniał na fotografiach wrocławian i ważne wydarzenia z ich życia. Byli wśród nich zwykli mieszkańcy miasta, ale też późniejsze wielkie osobistości jak Henryk Tomaszewski, którego twórczość teatralną Stefan Arczyński skrupulatnie dokumentował. Swoim aparatem utrwalał wygląd rozerwanej przez wojnę stolicy Dolnego Śląska i dopiero poznawanego regionu, w którym przyszło mu żyć po burzliwych i bolesnych przeżyciach II wojny światowej.
Jako jeden z pierwszych w swoich pracach pokazywał estetyczne walory najbliższej okolicy, szybko stając się mistrzem nastrojowych śląskich widoków. Pasją Stefana Arczyńskiego były podróże, zwiedził niemal wszystkie kontynenty, niektóre miejsca odwiedzając wielokrotnie. Z każdej wyprawy przywoził setki fotografii, na których utrwalił wygląd miast, przyrodę i codzienne życie ludzi. Na tych kliszach znalazły się również kadry poświęcone tematom, które szczególnie fascynowały Stefana Arczyńskiego. Wśród nich były portrety dzieci, dachy budowli w odległych krajach i drzewa.
Z upływem lat zmieniały się techniki fotograficzne, jednak on pozostał wierny klasycznej fotografii czarno – białej, najtrudniejszej w uzyskaniu artystycznych efektów, wymagającej mistrzowskiego opanowania techniki, którą w swoich pracach doprowadzał do rzadko spotykanej wirtuozerii. Jego kunszt artystyczny nie ma sobie równych. Specjalizował się również w fotografii teatralnej. Prace Stefana Arczyńskiego były publikowane w prestiżowych wydawnictwach i albumach, a niezliczone wystawy krajowe i zagraniczne są potwierdzeniem mistrzowskiego warsztatu. Jego dokonania artystyczne zostały uhonorowane najwyższymi nagrodami, m.in.: Nagrodą Miasta Wrocławia w 1959 i w 2000 r., Nagrodą Kulturalną Śląska Kraju Związkowego Dolnej Saksonii w 1992 r., Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis w 2006 r., Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis w 2011 r., Złotą Odznaką Honorową „Wrocław z wdzięcznością Wratislavia Grato Animo” w 2021 r.
Wystawa przygotowana w 2016 roku przez Muzeum Miejskie Wrocławia w setną rocznice urodzin Stefana Arczyńskiego była hołdem dla niego samego oraz wyrazem uznania dla imponującego, nie mającego odpowiednika w historii fotografii polskiej, dorobku artystycznego - obok prezentujemy wybrane z niej prace.