Mariusz Forecki: „Mechanizm. Polska 1989-2019”
Wydawca: poznańska Fundacja PIX. HOUSE
Na portalu Polak Potrafi do 9 czerwca 2018 trwa akcja crowdfundingowa
Gorąco popierając, przekazujemy więc apel z prośbą o wsparcie!
Nasz związkowy kolega z Okręgu Wielkopolskiego tak opisuje swój projekt:
Miło mi poinformować, że prace nad moją nową książką osiągnęły półmetek.
Jest gotowa koncepcja i projekt. Dużą część druku finansuję wspólnie z Fundacją PIX. HOUSE, która będzie wydawcą. Trochę jeszcze brakuje do zebrania całej kwoty, aby pokryć wszystkie koszty produkcji.
Dlatego też wystartowała zbiórka brakującej części na platformie polakpotrafi….
Nagrodami za wsparcie są publikacje wydane przez PIX. HOUSE i moja książka,
której druk ukończę na przełomie sierpnia i września tego roku.
Liczę na Waszą pomoc.
O KSIĄŻCE
Opowieść rozpoczniemy jeszcze w roku 1988 od zdjęć, a w zasadzie małych wglądówek przedstawiających wizytę brytyjskiej premier Margaret Thatcher w hali Mirowskiej w Warszawie i zakup przez nią jabłek.
Później styczeń 1990. Ostatni zjazd PZPR w sali kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Wewnątrz podniosła atmosfera. Tuż obok dworzec kolejowy Warszawa Centralna i manifestacja niewielkiej grupy opozycjonistów, rozganianej przez milicję gazem łzawiącym, pałkami, czym się tylko da. Wściekłość nakręca emocje. Gonitwa po dworcowych peronach skutkuje pobiciem kilku osób i zatrzymaniem tych, które akurat przypadkiem znajdą się pomiędzy.
Nie ucierpi tylko stojący na środku hali dworcowej, ogrodzony cienką, czerwoną linką samochód - reklama jednego z nowo powstałych banków i jego kredytów.
Fotografie układają się w opowieść, która rozpocznie się tuż przed ostatnim zjazdem PZPR, aby po 120 fotografiach dotrzeć do roku 2019. 30 lat zamknięte w spójną opowieść.
Książka będzie ważnym, fotograficznym dokumentem ewolucji polskiego społeczeństwa w ostatnich 30 latach, widzianej poprzez wydarzenia, które dotknęły każdego z nas i w większości nie trafiły na pierwsze strony gazet. Dziennikarz Piotr Gajdziński tak pisze o początku lat 90-tych: "Państwo przez z górą 40 lat wszechobecne i wszechpotężne - znika. Z dnia na dzień. Dosłownie wyparowuje. Nic w nim nie działa. Ani administracja, ani milicja, ani państwowy handel, nawet wojsko nie rozumie nowej doktryny, nie umie jej stosować, ani jej zaakceptować…" 
Było tak: w kasach dworcowych zaczęto sprzedawać bilety na pociąg do Berlina Wschodniego, po które trzeba było odstać kilka godzin w kolejce. Biletów zawsze sprzedawana dużo więcej, niż było miejsc w pociągu. Jazda w wagonowej toalecie w trzy osoby stanowiła komfort, którego nie mieli ludzie ściśnięci na korytarzu. W dużej, podróżnej torbie ze skaju udającego skórę były tylko rzeczy na zmianę: stare spodnie, koszula, kurtka. na sobie - kupiony za sprzedany w komisie zestaw mebli Kowalskiego mundurek, uszyty z przecieranego dżinsu zwanego pieszczotliwie "marmurkiem" Koszmarnie sztywny i niewygodny strój, na którym można było w Berlinie Zachodnim zarobić połowę pensji. Celnicy z byłej NRD dawno przestali się dziwić, dlaczego prawie cały pociąg wygląda jak umundurowany oddział nie wiadomo czego.
Wyobraźnia podpowiada coraz to nowe pomysły na funkcjonowanie w nowym, rodzącym się systemie. Pan Marek uprawia fakirstwo i połykactwo ognia. Pani Jadwiga, 56 letnia była ekspedientka tańczy na rurze, Jom Som gra na swoim białym kontrabasie gdzie się tylko da.
Rok 2010. Prezes jednego z największych browarów motywuje pracowników: opowiadajcie o naszym piwie rodzinie, przyjaciołom, wszystkim. Musimy być największym producentem piwa w Europie. Ruszają konkursy: na największy piwny brzuszek, kto szybciej wypije kufel piwa, zrobi 10 przysiadów i będzie stał prosto, kto więcej razy podniesie pustą beczkę po piwie. Przyciągają tłumy.
Do współpracy zaprosiłem znakomitego grafika i projektanta książek fotograficznych Andrzeja Dobosza (www.dobosch.com). Andrzej zaprojektował moją ostatnią książkę o Rosji pt.: „Człowiek w ciemnych okularach”, która zdobyła w 2016 roku nagrodę na Biennale Fotografii w Bratysławie. Projektuje też książki dla Fundacji PIX. HOUSE.
O AUTORZE
Mariusz Forecki - fotograf-dokumentalista. Intensywnie fotografuje w Polsce i na terenach byłego ZSRR (Armenia, Czeczenia, Dagestan, Autonomiczny Okręg Żydowski w Rosji, Ukraina, Litwa). Autor nagradzanych książek z fotografią dokumentalną: "I Love Poland" (2009), "Kolekcja Wrzesińska" (2011), "W Pracy" (2011) i "Człowiek w ciemnych okularach" (2016). Ukończył Instytut Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opavie. Laureat wielu konkursów fotograficznych i autor wystaw.
Swoje zdjęcia pokazywał na najważniejszych festiwalach fotograficznych w Europie.
Uhonorowany m. innymi medalem Związku Polskich Artystów Fotografików i Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania. Więcej informacji i fotografii można znaleźć na stronie autorskiej.